HIV jest infekcją wirusową, która może prowadzić do AIDS (zespół nabytego niedoboru odporności). Rozprzestrzenia się ona poprzez wymianę krwi, nasienia, płynu pochwowego lub mleka matki.
Osoby z HIV są narażone na rozwój poważnych problemów zdrowotnych, w tym zakażeń oportunistycznych, nowotworów i innych chorób. Istnieją jednak sposoby leczenia, które mogą spowolnić rozwój tych powikłań.
Można wyróżnić kilka testów pozwalających określić, czy jesteś zakażony. Najbardziej powszechne HIV badania to:
- badanie płynu ustnego – test ten może wykryć zakażenie HIV w ciągu 3 miesięcy od ekspozycji,
- badanie krwi – badanie krwi wykrywa przeciwciała przeciwko HIV we krwi, które zwykle pojawiają się po 12 tygodniach od zakażenia,
- test z moczu – ten test wykrywa przeciwciała HIV w moczu, ale jest mniej dokładny niż test z krwi,
- szybki test przesiewowy – ten szybki test przesiewowy może wykryć HIV w ciągu 30 minut.
Jednak najczęściej wykonywanym badaniem jest test na obecność przeciwciał (ELISA lub EIA). Test ten poszukuje we krwi przeciwciał przeciwko wirusowi HIV, czyli białek wytwarzanych przez układ odpornościowy organizmu w celu zwalczania obcych substancji, takich jak bakterie i wirusy. W wyniku zakażenia wirusem HIV, układ odpornościowy zaczyna wytwarzać przeciwciała, które reagują z antygenami na powierzchni komórek zakażonych wirusem HIV i innych zakażonych komórek obecnych w krwiobiegu. Obecność tych przeciwciał we krwi wskazuje na aktywne zakażenie HIV i często jest sprawdzana przed wykonaniem bardziej zaawansowanych badań.
